Satan en occultisme voorbij het modernistisch paradigma? deel III

‘satan en occultisme voorbij een modernistisch paradigma’… Misschien een bizar onderwerp, maar het zijn wel dingen waartegen ik opgebotst ben in mijn groei als christen met een veranderend en soms vervagend wereldbeeld…

Ik moet zelf toegeven dat mijn postmoderne wereldbeeld en bijbel-lezing geen volledig overzicht heeft over ‘de geestelijke wereld’ en wat de bijbel daar wel en niet over zegt. Heel intensief heb ik me er nooit mee beziggehouden. Om redenen die ik nog ga geven kan ik zeker niet meegaan in eender welk wereldbeeld dat het occulte en het paranormale wegduwt, maar het naturalistisch-wetenschappelijk paradigma volgen en daarbij alles wat daarbuiten valt en niet duidelijk’ van God komt’ als occult en demonisch afdoen daar zie evenmin veel reden toe (zie deel I van deze reeks)

Het is zo dat door die kunstoefening van het materialistische wereldbeeld overnemen enerzijds en anderszijds toch het bovennatuurlijke noodgedwongen een plaats proberen te geven er een vreemde situatie is ontstaan in het kerkelijk denken over die dingen, waarbij het demonische makkelijk weggetheoretiseerd wordt ofwel door anderen opgeblazen… Een stabiele houding hebben we blijkbaar niet. Veel kerken kennen het niet of negeren het, en de rest geeft het veel teveel credit…

Uiteindelijk heb ik mezelf ooit uit gemak in de eerste positie gezet, nooit officieel want ik zat altijd in een charismatische omgeving, maar het is wel heel hard naar de achtergrond verdwenen als een theoretisch probleem dat niet de moeite waard was om een plaats te hebben. Het leven is makkelijk als je een geloof hebt waarin je geen plaats hoeft te hebben voor een geestelijke wereld, en waarin alleen onze comfortabele natuurwetten heersen, behalve misschien de Heilige Geest is er niets waar je je druk om moet maken. Filosofisch gezien heb je geen kwade machten nodig om de mens tot kwaad aan te zetten, en in deze materialistische wereld zie je ook weinig bovennatuurlijke zaken…

Maar af en toe hoor je van heel betrouwbare mensen toch verhalen van dingen die niet in je wereldbeeld passen… In allerhande delen van de wereld (Indonesië, Afrika, Costa Rica) blijken dingen te gebeuren die volgens ons ‘alleen bijgeloof’ zijn echt te gebeuren. Voodoo, onzichtbare wezens, en vanalle andere dingen die je hier niet ziet… Het is heel makkelijk om dat weg te duwen natuurlijk… Maar mensen die van hier komen maken er evengoed dingen mee die niet te verklaren zijn…

En dan heb je opeens onverwacht een confrontatie die niet weg te verklaren is. Iemand die onder invloed is van ‘iets’. Een iets dat door haar spreekt, en dat dingen weet dat de persoon in kwestie niet weet. Een heel enge ervaring waar ik verder niets over ga zeggen op een openbare blog, maar het blijkt wel dat dat dat iets na veel bidden weg is. een geluk dat ik toen niet alleen was. Jezus is opeens veel echter en veel sterken dan wanneer je alleen weet met je verstand dat Hij sterker is dan ‘boze geesten’. Wow, Jezus is ECHT Heer over boze machten, en dat zelfs door mij (of ondanks mij). Heel bizar… Ik weet zelf nog steeds niet wat ervan te denken, maar ontkennen kan ik gewoon niet… ‘Het’ was echt, en Jezus was nog echter, Christus Victor!

Het bestaat dus. Kwade entiteiten die niet veel goeds in zin hebben die mensen kunnen beinvloeden en door mensen kunnen handelen in extreme gevallen. sommigen gaan het afdoen als psychologisch, maar dat kan ik niet. Ik denk dat we moeten aanvaarden dat er soms dingen zijn die niet helemaal een plaats hebben in ons wereldbeeld… En misschien kunnen we als Christen best voorbereid zijn dat zoiets kan.

De andere kant lijkt me even rampzalig, mensen die overal demonen zien die er niet zijn en dan tegen windmolens gaan vechten en mensen beschadigen. sommigen uit pinksterhoek of bepaalde ‘bedieningen van achterdocht’ en paranoise ketterjagers zijn echt gevaarlijk! Ik geloof dat behalve als er opeens zich iets manifesteert of de Heilige Geest ons 100% duidelijk iets laat zien, we zeker niet moeten gaan jagen op geesten. De ghostbusters zijn maar fictie, en Peretti-verhalen lijken me soms ook met de haren getrokken… Ik denk trouwens dat waar het licht is geen duisternis kan zijn, dus als we dicht bij God leven dat we niet bang moeten zijn van die dingen…

Een afsluitende noot: Wat mij opviel toen ik de ‘early christians in their own words’ aan het lezen was, een compilatie van vroegchristelijke texten door Eberhard Arnold, viel mij volgende zin op in de (redelijk strenge) instructies van Hypolytus over de voorwaarden om Christen te worden: is…Whoever has a demon needs purification before he takes part in the instruction. (doopinstructie was dat) De eerste Christenen waren blijkbaar net zoals Jezus en de apostelen uit handelingen bezig met het uitdrijven van boze geesten alsof het de normaalste zaak van de wereld was… Voor ons is het iets vreemds dat niet in onze wereld past…

Al wens ik niemand toe dat hij/zij het tegenkomt…

shalom

Bram