‘blog van Brambonius’

februari 4, 2009

verhuis…

Filed under: uit het leven gegrepen — Tags: , , — brambonius @ 7:13 am

geachte lezers…

ik ben aan het verhuizen, en er bestaat een kans dat ik (vanaf deze domputer hier weg is) geen internet ga hebben tot half maart…

Al wil ik zeker wel aan deze blog werken af en toe van ergens anders…

shalom

Bram

september 24, 2008

zot van A

Filed under: irrelevantie, uit het leven gegrepen, Uncategorized, verhalen — Tags: , , — brambonius @ 8:47 pm

Fantastisch toch, de administratie en organisatie van de stad antwerpen… een schoolvoorbeeld van een geoliede burocratie…

Maar ik denk dat het voor mij over is nu… Vandaag kreeg ik, totaal onverwacht eigenlijk, een brief in de bus ‘Uw C4, wat nu?’ en daarbij een bijhorend C4-formulier dat doodleuk vertelt dat ik al sinds 18/9 officieel ontslagen ben. Tot vandaag 24/9 heb ik anders gewoon gewerkt zonder iets te horen van een ontslag. Ik ben dus als 6 kalenderdagen ‘in het zwart’ aan het werken…

Nu is het niet zo dat mijn ontslag helemaal onterecht is. Dat kan ik de stad niet verwijten. Even kaderen: Februari 2007 ben ik op proef begonnen als ‘polyvalent vakman en begraafplaatsen’, met een jaar proeftijd, en één van de voorwaarden om daarna vast benoemd te kunnen worden was een rijbewijs B halen. Dat ik inderdaad niet gehaald heb, ook niet na een proeftijverlenging. Wel heb ik enorm veel geld aan rijlessen en rij-exaams besteed, maar ik heb gewoon veel meer tijd en oefening nodig voor ik ga kunnen rijden vrees ik. Ik ben een verschrikkelijke chauffeur, die geen praktijkexamens onder druk kan doen. Zenuwachtigheid nekt me direct en ik kan niets meer, en als je dan de druk hebt van “ik moet slagen want anders ben ik mijn werk kwijt” dan kan ik opeens niet veel meer dan wat ik na 2 maanden rijles kon… Anyway, de stad heeft op zich genoeg moeite gedaan om mij te helpen, aan de theorielessen heb ik veel gehad, en er waren zelfs een paar praktijklessen. Maar ze zijn streng tegenwoordig bij een rij-examen en ik ben een slechte chauffeur met aandachtsproblemen en motoriekproblemen die zowiezo nooit een super-driver wordt.

De stad had het recht om mij te ontslagen,  datzeker wel. Ze hadden mij zelfs officieel moeten ontslagen (of proeftijd verlengen) midden vorige maand. Maar de manier waarop en het moment lijken mij toch wel in strijd met alle logica… Maar ik had niets anders kunnen verwachten: toen mijn proeftijd van één jaar al een tijdje voorbij was, hoorde ik pas na een paar weken dat die blijkbaar verlengd was; en nog later pas hoorde ik dat dat met 6 maanden was. Die zes maanden die waren dus midden vorige maand gedaan, en toen gebeurde er weer niets, ik hoorde niets, kreeg geen enkel signaal. Via mijn ploegbaas heb ik geprobeerd om iets te weten te komen over mijn status, maar op de personeelsdienst bleken ze van niks en nog minder te weten, en tot het moment dat ik vandaag thuiskwam heb ik dus niets gehoord en gewoon doorgewerkt in het ongewisse.

Toen ik daarstraks thuiskwam zat het bewuste papier ‘UW C4 wat nu’ in de bus. Ontslagen op een totaal onlogische datum, en zonder dat iemand mij ervan op de hoogte had gebracht (of zelfs maar mijn ploegbaas of werkleider) Sorry maar dat vind ik niet kunnen. Ik had nog gevraagd of ik ontslagen was de dag dat mijn verlengde proeftijd voorbij was, en toen kon niemand mij iets zeggen. En nu opeens zonder iets te laten weten via een papier in mijn bus terwijl ik gewoon heb doorgewerkt???

Dit is gewoon beneden alle peil!! dit is een karikatuur van alle overheidsinstellingen. Ik schaam mij nu dood in de plaats van mijn voormalige werkgever…

goeie slogan trouwens: ‘zot van A’

shalom

Bram

februari 18, 2008

‘atoom bij cools’

Filed under: irrelevantie, uit het leven gegrepen, Uncategorized — brambonius @ 3:43 pm

Vreemd met wat voor zoektermen mensen op je blog terechtkomen… Dat er een hoop mensen naar sex (met x of ks) op zoek zijn had ik al door, en dat mensen mijn naam zoeken, of ‘liedje ik hou van jou’, dat had ik ook al door…

Maar vandaag is er iemand op mijn blog gekomen op zoek naar ‘atoom bij cools’

‘atoom bij cools’, jaja,…

Ik heb zelf gekeken, en zoekmachines geven daar niet veel interessants op. Maar nu ben ik wel geintrigeerd: Wat in hemelsnaam is ‘atoom bij cools’?

Bram 

november 17, 2007

zucht…

Filed under: irrelevantie, uit het leven gegrepen, Uncategorized — Tags: , , , — brambonius @ 5:47 pm

 weird,… 

Blijkbaar is er nog iemand die Bram Cools heet, en die zelf een site www.bramcools.be heeft… (zal ik dus nooit kunnen registreren dan vrees ik, maar .tk is wel van mij :p) en die mens is blijkbaar een of andere jong-CD&V-er… voor alle duidelijk, dat is dus iemand anders dan deze Bram Cools…

Zucht…

Had erger gekund, als het een vlaams-belanger, een seriemoordenaar of een R&B zanger geweest was bijvoorbeeld…

shalom

Bram 

juli 6, 2007

monsters…

Filed under: uit het leven gegrepen, verhalen — brambonius @ 3:00 pm

Vandaag was ik aan het werken -als groenwerker voor de stad- vlakbij een hondenwei: onkruid verwijderen en dergelijke onderhoudswerken. Dat betekende in de praktijk zoveel als prachtige exemplaren straatgras, varkensgras, herderstasje en brede weegbree uitmoorden en levend begraven in de putten die de honden gegraven hadden, zodat die eens opgevuld werden. But hey, never get attached to a weed too much…

Wat je ook zie op een hondenwei zijn natuurlijk honden… Allerhande soorten en rassen van honden, en allehande soorten  en rassen van baasjes evengoed. Oude vrouwtjes met humeurige keffertjes, vreemde types met ondefinieerbare rasloze mormels die er wel lief uitzien, stoere types met pitbulls… En zo verder natuurlijk.

Zo kwam er vandaag een of andere jonge kerel met 2 honden langs.  Een volwassen hond en een klein schattig puppy’tje. Het baasje was een jonge gast, mager en zonder haar en voorzien van een haakneus, en in sportieve kledij gehuld. Men zou kunnen spreken van een skinhead- of gabberachtig type denk ik, al ben ik geen kenner van dat soort van subculturen.

De honden waren een soort pitbull-achtig ras, mooie dieren wel, zwartwit en het kleintje had een kei-schattig snuitje. Een van mijn collgega’s, van Marrokaanse afkomst, die aan de rand van de hondenwei stond, deed zijn hand naar beneden toen het hondje aankwam, maar het baasje zei: ‘niet doen!’

Toen mijn collega vroeg of hij beet, was het antwoord: ‘nog niet!’

Toen hij met zijn honden terug wilde vertrekken deed de grotere hond blijkbaar iets dat hem niet aanstond, en hij pakte het beest bij zijn oor, wat een kajietend gejank opleverde, en gaf hem een kei-harde boks tegen zijn kop…

En dan zeggen ze dat pitbulls monsters zijn? Als één van deze 2 beesten ooit iemand aanvalt en er slachtoffers vallen, dan is het monster een exemplaar van de homo sapiens sapiens, en misschien zelfs één dat in de traditie van Frankenstein door een zelf-gecreëerd monster ten onder gaat… 

En het was echt een schattige puppy, en de andere hond was ook een mooi beest…

Zucht, in wat voor wereld leven wij?

Bram 

juni 28, 2007

Werk…

Filed under: filosofie, uit het leven gegrepen — brambonius @ 5:53 pm

(dit is deel van een oudere blog, ooit als 1 geheel gepost op http://www.myspace.com/bramc in het engels, en nu vertaald en in 2 geknipt en wat uitgebreid…)

hmm…

Werk is belangrijk! Mensen die vragen wat je doet om je brood te verdienen denken dikwijls dat ze je identiteit daarvan kunnen afleiden. ‘Wat doe jij’ is een belangrijke vraag als je iets te weten wil komen over iemand, en meestal wordt daar puur het betaalde werk dat ze verrichten mee bedoeld…

Wat ‘doe ik’? Ik zorg gewoon voor het groen in Antwerpen 2060, eigenlijk vooral omdat ik geld nodig heb om een gezinnetje te beginnen en zo… Maar ik ben blij met de job, want ik doe toch iets dat de wereld een beetje mooier probeert te maken (of het verval tegen te gaan) Al is het maar grasmaaien, plantjes planten, onkruid wieden of zwerfvuil verijderen…

Ooit liep ik achter de vuilkar vuilzakken te verzamelen om geld te verdienen… Misschien was dat wel de zinnigste betaalde job die ik ooit gehad heb. stel je voor dat de vuilnismannen nix meer zouden doen. In minder dan geen tijd zou de wereld herschapen zijn in een enorm stort, en zou er overal rommel liggen, zou alles stinken, en vol vliegen zitten.
Soms zijn de simpelste jobs de belangrijkste, soms zijn de vuilste jons eigenlijk diegene die het meeste verschil maken… Laten we ook niet vergeten dat leraars en doctors in het romeinse rijk slaven waren… Er is geen enkele logische reden om werken op een buro hoger aan te slagen dan handwerk, dat is gewoon historisch zo gegroeid denk ik… Alle soorten werk zijn nodig in een samenleving, en dikwijls zijn het juist bepaalde ‘hoge’ functies die het minst nodig zijn… (of beroepen als notaris, een samenleving zou die perfect kunnen missen)

In ieder geval, een mens zijn waarde hangt niet af van de dingen die hij voor geld doet, en nog minder van de hoeveelheid geld die hij/zij ermee verdient! Onze indentiteit ligt daar niet in. HEt is belangrijk om dingen te doen die ‘het verschil maken’, betaald of onbetaald maakt dan niet zoveel uit eigenlijk… Ben ik de kerel in oranje die gras maait op het stuyvenberdplein of ben ik de weirdo die ‘father I am tired’ zingt, een nummer waarvan mensen zeggen dat het hen aanspreekt, maar waar ik noot geld mee zal verdienen? Of ben ik de vriend, de geliefde, de jongen die probeert volgeling van Christus te zijn? Ik weet het niet…

Ik wil gekend zijn om de liefde die ik kan geven!!! De rest zijn maar details!!!

shalom

Bram

juni 26, 2007

zomaar een dag…

Filed under: uit het leven gegrepen, verhalen — brambonius @ 7:01 pm

Wat een dag

Het regende pijpenstelen, katten en honden en bij momenten zelfs oude wijven, maar mijn job vereist dat ik buiten werk, en dus moet ik tussen de plensbuien door onkruid verwijderen, en dat soort van klusjes. Maar blijkbaar is vandaag niet een dag als andere, want tussen de haagwinde en de heermoes in een grote stenen bloembak vind ik iets dat eruit ziet als een gemuteerde grasspriet, maar waar nog een dadelpit aan hangt: Waarschijnlijk de eerste verwilderde dadelpalm van de benelux! Leve de klimaatveranderingen.

Iets zwaarder: Morgen is de begrafenis van mijn collega die vorige maandag plots tijdens de middagpauze gestorven is. Of wat is eigenlijk het woord dat gebruikt wordt bij een mens die gecremeerd word? De dood is een heel vreemd deel van het leven, waar ik nog niet aan gewend ben… Ik moet nog wennen… Heel vreemd allemaal…

Dan maar thuis. Ik wacht al een paar weken op een of andere neger die hier iets op het dak moet installeren voor de Afrikaanse winkel hieronder, maar die mens leeft blijkbaar op een soort van Afrikaanse tijd, want hij is weer niet komen opdagen ondanks het feit dat hij hier om 4 uur in de namiddag normaal geweest zou zijn… Zou het nog van komen voordat de wereld vergaat vraag ik mij dan af…

En o ja, ik ben super verliefd, dat lijkt maar niet over te gaan en dat hoeft ook niet

shalom

Bram

juni 24, 2007

ik ben moe

Filed under: uit het leven gegrepen, verhalen — brambonius @ 3:12 pm

ik ben moe, doodmoe…

En ik heb geen inspiratie, ik krijg geen woorden uit mijn pen, krijg geen zinvolle combinaties van letters uit mijn toetsenbord, geen akkoorden uit mijn gitaar die ergens naar klinken. totale writers block.

Alleen mijn herbarium dat lukt me momenteel… Zelfs mensen opzoeken lukt niet zo goed, behalve mijn eigen vrouw zie ik niet zo heel veel mensen die niet bij mij op mijn werk zitten meestal… waar is de sociale Bram gebleven??

Misschien tijd voor een winterslaap. Maar ooit begin ik terug met schrijven, met muziek opnemen, en dan zal de wereld verschieten!!

Bram

november 17, 2006

Dit is een test

Filed under: irrelevantie, uit het leven gegrepen, Uncategorized — brambonius @ 9:56 am

Dit is mijn eerste blogpost op wordpress… we gaan zien of het iets wordt…

shalom

Bram 

Blog op WordPress.com.