‘blog van Brambonius’

maart 13, 2013

De gevaarlijke irrationaliteit van ‘winstoptimalisatie eerst’.

When the Last Tree Is Cut Down, the Last Fish Eaten, and the Last Stream Poisoned, You Will Realize That You Cannot Eat Money (Indiaans spreekwoord)

Each one lost
is everyone’s loss you see
each one lost is a vital part of you and me
(Bruce Cockburn)

Ik las net een een interessant stukje op low impact man over het nut van stadslandbouw, en de  functies daarvan, waarvan ook de economische functie:

Tenslotte bleek ook dat stadslandbouw een ‘politieke functie’ kan hebben. Dit door te produceren buiten het dominante commercieel systeem, door zelf voedsel te telen en te verwerken, door voedselproductie terug uit het kapitalistisch model te halen.

Wat dat laatste betreft had ik toch een meningsverschil met Xavier Gellynck, een landbouwecononoom van de UGent. Hij vond dat een aantal mensen rond te tafel te veel vanuit emoties reageerden en stelde dat ons huidig voedselsysteem toch een erg efficiënt en rationeel systeem is waardoor het lukt onze bevolking ruimschoots te voeden. Toen ik vroeg om uit te leggen wat er rationeel is aan een systeem waar een derde van het voedsel wordt weggegooid, waar bijna een miljard mensen te weinig eten hebben en 1,2 miljard last heeft van obesitas, waar ontbossing en methaanproductie nefaste gevolgen hebben voor het klimaat en waar watervoorraden en bodem onherstelbare schade oplopen door de grootschalige productiemethodes was het antwoord dat het inderdaad logisch en rationeel is vanuit het oogpunt van winstmaximalisatie. En dit is nu eenmaal het leidend principe in onze wereld.

Een eerlijk antwoord in elk geval, wat impliceert dat zolang winstmaximalisatie als rationeel wordt gezien al de rest moet wijken. Ik hoop dus dat de studenten in de zaal begrepen hebben dat het over veel meer gaat dan tomaten kweken in pet-flessen. Het gaat uiteindelijk om het in vraag stellen van een verwoestend voedselsysteem en het lokaal opbouwen van alternatieven. Voedsel kan dus een belangrijke rol spelen in de noodzakelijke transitie. De keuze voor wat je eet is dus meer een meer een politieke daad.

Behoorlijk beangstigend en allesbehalve rationeel vind ik die manier van denken, en een beetje beschamend voor zij die in de neo-verlichtingstraditie ronddartelen dat ze het idee van de rationaliteit op deze manier laten verwateren en ontzenuwen.  Rationeel zou zijn om naar alle factoren te kijken en ze allemaal hun belang te geven, en winstbejag, zeker als het maar voor een kleine elite is, als een redelijk lage menselijke drift laten balanceren door en zelfs overschaduwen met meer belangrijke dingen als zorg voor onze gezondheid, het millieu, onze broers en zussen die ergens geboren zijn waar ze het minder goed hebber, etc…  De economie is een realiteit, ja, maar zeker niet de enige, en op termijn ook niet de belangrijkste.  Dat mensen door het onrecht in onze economische systemen die gebaseerd zijn op winstoptimalisatie sterven, en dat hele ecosystemen kapotgaan laat zien dat het laten primeren van winstoptimalisatie boven alles niet alleen irrationeel is, maar ook suïcidaal, waarbij het spijtig genoeg  niet de mensen die wel profiteren van de winst treft, maar vooral andere mensen, niet-menselijke aardlingen en ecosystemen. De realiteit is veel groter dan de economie, en dieren die uitsterven, kinderen die van de honger sterven terwijl er eten wordt weggegooid, zeeëen die opwarmen en verzuren, mensen die lijden aan allerlei welvaartsziekten door de ongezondheid van ons industrieel eten zijn meer reëel dan een ‘idee als geld dat vooral tussen onze oren bestaat.

In de oude tijden waren en barbaren die kinderen offerden aan de Moloch, wat een barbaars en dom idee was, maar niet zo barbaars en dom als een planeet (en heel veel medemensen) opofferen aan een kinderachtig idee als ‘winstoptimalisatie’, op zich een leugenachtig woord, als een paar mensen ergens geldelijke winst mee maken en al de rest verliest is er globaal gezien als we rationeel kijken helemaal GEEN WINST. Eigenlijk is het alleen weer een nieuwe incarnatie van wat Jezus de Mammon noemde…

Om een andere spreuk die van Jezus stamt te reparafraseren: ‘De mens (en de natuur)  is er niet voor de economie, de economie is er voor de mens (en de natuur)’. De ‘wetten van de markt’ zoals die door sommigen worden geïnterpreteerd zijn geen ijzeren wetten die gevolgd moeten worden voor alles. De menselijkheid moet voor alles, en de moderne wetenschap en techniek is op een heel gesofistikeerde manier in staat om allerlei natuurwetten te omzeilen, dus waarom zouden we de ‘economische wetten’ als een in steen gegoten wet zien?

Eigenlijk is het helemaal niet grappig, we sturen de planeet naar de haaien (die zelf ook uitsterven) en doen nog of het rationeel is ook. Spijtig dat hiermee heel de basis van het verlichtingsdenken waar ze zich op willen baseren mee wordt ondergraven, want uiteindelijk is het alleen maar het verdedigen van een irrationele traditie. Heel dit valse evangelie van winstoptimalisatie is gewoon een dominante manier van denken in onze cultuur die het status quo en bepaalde mensen die her zelf het meeste uithalen beschermt terwijl de rest van de schepping eronder lijdt en kreunt!

We moeten deze leugen en dit kinderlijk gecentreerd denken ontmaskeren voor het onze planeet kost!

peace

Bram

juli 11, 2011

De EU tegen generische geneesmiddelen, of mensenoffers aan de Mammon

Filed under: politiek — Tags: , , , , , — brambonius @ 1:11 pm

We beginnen met een stuk van een artikel uit de wereld morgen:

India en de EU onderhandelen over een langverwacht vrijhandelsakkoord. Eén van de moeilijke punten in de onderhandelingen is de zogenaamde data-exclusiviteit: het verbod voor andere bedrijven om gebruikt te maken van de resultaten van dure experimenten die de houders van patenten hebben uitgevoerd om hun producten erkend te krijgen. Het is een manier om westerse geneesmiddelenproducenten te beschermen tegen de concurrentie van de makers van generische medicijnen – kopieën van de veel duurdere merkmiddelen.De Indiase handelsminister Anand Sharma verklaarde afgelopen week dat India zich zal blijven verzetten tegen pogingen van de EU om die data-exclusiviteit in het vrijhandelsakkoord op te nemen. India argumenteert dat dergelijke clausules geneesmiddelen tegen epidemieën als hiv (het virus dat aids veroorzaakt) veel duurder zouden maken. India is veruit de grootste producent van generische aidsremmers ter wereld. De opkomst van de Indiase middelen deed de prijs van courante behandelingen met aidsremmers dramatisch dalen en bracht ze daarmee binnen het bereik van de ontwikkelingslanden die veel aidspatiënten tellen.

De gevestigde geneesmiddelenproducenten stellen dat de data-exclusiviteit nodig is om eerlijke concurrentie mogelijk te maken. Zij moeten immers veel geld investeren in de tests die nodig zijn om een nieuw geneesmiddel te laten erkennen. Producenten van vergelijkbare middelen vrijstellen van dergelijke tests, trekt de kostenverhoudingen scheef.Afrika het zwaarst getroffenHet standpunt van minister Sharma klonk als muziek in de oren van Michel Sidibe, het hoofd van het VN-aidsprogramma Unaids. “Miljoenen mensen zullen sterven als India geen generische aidsremmers kan produceren, en Afrika zal het zwaarst getroffen worden”, stelde Sidibe na een ontmoeting met Sharma.

In een verklaring riep Sidibe groeilanden als India, Brazilië, China, Rusland en Zuid-Afrika op “een alliantie aan te gaan met andere hoge-inkomenslanden om te verzekeren dat niemand in de wereld moet sterven omdat hij levensreddende medicijnen niet kan betalen.” Het gaat om veel mensen. In de ontwikkelingslanden worden nu ongeveer 6,6 miljoen hiv-dragers behandeld met aidsremmers.Brazilië, waar de productie van generische geneesmiddelen snel toeneemt, accepteert ook geen data-exclusiviteit in bilaterale handelsverdragen.Ook Sachin Chaturvedi, een onderzoeker van het Onderzoeks- en Informatiesysteem voor Ontwikkelingslanden (RIS) in New Delhi, breekt een lans voor samenwerking tussen de groeilanden om betaalbare geneesmiddelen te produceren, vooral dan tegen besmettelijke ziekten die vooral de ontwikkelingslanden treffen.

Als ik dit soort van verhalen lees word ik kwaad. Is de winst van bedrijven belangrijker dan mensenlevens? Zelfs al is het duur, zou onderzoek naar levensreddende medicijnen niet zichzelf moeten belonen in de eerste plaats.

Of is geld (van grote bedrijven) echt belangrijker dan mensenlevens?

Ik zie geen enkele manier om zoiets te verantwoorden als Christen. Ook vanuit andere godsdiensten, het humanisme, of eender welke levensbeschouwing die mensen belangrijk vindt, of minstens toch nog belangrijker dan geld.

Maar blijkbaar is geld belangrijker… Het redden van levens is minder belangrijk dan de winst van bedrijven. Dat is de logica van onze maatschappij en onze econ,omie, en van de politiekers van onze Europese unie. Mensen informatie onthouden die mensenlevens kan redden, of mensen zoveel laten betalen voor die informatie dat ze veel minder levens kunnen redden door geldproblemen is niet alleen diefstal maar ook moord!

Welke logica ook gebruikt wordt. Ik kan het hier niet mee eens zijn. Het is minstens even barbaars als de Azteekse mensenoffers, alleen lijkt het heel logisch vanuit een op geld gecentreerd wereldbeeld.

Amohora!

Bram

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.