‘Father I am tired’ + Meer contemporary Christian Muzak op komst…

Een update over de muziek van Bram Cools, meest onbekende singer-songwriter op de planeet…

‘Father I am tired’

Dit bericht dient eerst en vooram om iedereen die erin geinteresseerd zou kunnen zijn te laten weten dat de Bram Cools-klassieker ‘Father I am tired’ nu gehoord en gedownload kan worden, en wel in een tot nu toe ongehoorde versie, op mijn soundcloud-site. Of klik op de koffie hierboven als je dat liever doet…

(En ja, als je het je afvroeg: alle instrumenten en stemmen, -inclusief het koor!- zijn door Bram gedaan!)

Meer contemporary Christian Muzak op komst…

Maar dat is maar heft begin van het nieuws: Deze upload kan gezien worden als de eerste ‘single’ die een nieuwe elektronische release aankondigt van de oude ‘contemporary Christian Muzak’ nummers, eindelijk samen op één album. Waarschijnlijk is dit minstens vijf jaar te laat, maar beter nu dan nooit…

Voor zij die nu niet weten waar ik het over heb: Jaren geleden had ik een band, het ‘Contemporary Christian Muzak collective’ (of kortweg CCMC). We probeerden een soort van experimentele muziek te spelen die zowel connectie zocht met de Schepper als interessante sounds creëerde die niet als honderden keren daarvoor gehoord waren. In tegenstelling tot wat de bandnaam deed vermoeden was het niet echt liftmuziek voor een saai Christelijk radiostation dat poogt happy-clappy veilige Christelijke muziek te brengen aan de conservatieve middenklasse, maar eerder een soort ruwe lo-fi indierock, met daarin soms wat free-form noise en experimentele imrpovisatie…

Als band hebben we maar een paar concerten gedaan doorheen de jaren, maar het was wel heel leuk, en ik mis die dagen echt wel soms. Maar tijd gaat door en dingen veranderen, en alle bandleden gingen een andere weg en begonnen een gezin en zo, en uiteindelijk viel alles een beetje uit elkaar. Wat heel spijtig is is dat we geen
echt goede studio-opnamen gemaakt hebben van de nummers, en dat er ook geen CD-waardige live-opnamen zijn ook niet. Dus alles wat er overblijft zijn de thuis-opgenomen multitrack-versies met mezelf op heel veel kanalen met een hoop instrumenten. Sommige van deze opnamen zijn nooit helemaal afgeraakt, maar daar wordt dus aan gewerkt
zodat iedereen binnenkort naar de Contemporaire Christelijke Muzak kan luisteren zoveel ze willen.

Ik hoop dat iedereen van de song geniet en ze deelt met anderen die ze ook zouden appreciëren…

(en bedankt om deze mail te lezen!)

peace

Bram Cools

PS: Meer muziek van Bram Cools kan je luisteren en download op bandcamp.com. (Alle muziek is momenteel ‘choose your price’)

2 nieuwe Bram Cools liedjes

Ik kan niet zeggen dat ik veel muziek heb gespeeld de laatste tijd (en geblogd ook niet) en dat heeft waarschijnlijk veel met een kleine baby te maken… Maar toen ik naar een paar oude opnames aan het luisteren was heb ik toch beslist om eens een aantal oude opnames die half of bijna af  zijn eens af te werken voor ik opnieuw aan nieuwe nummers begin… Vandaag dus deze release op bandcamp van 2 numemrs waar ik al heel lang aan bezig was. Niet mijn gewoonlijke stijl (bestaat zoiets) dus heb ik ze maar samengegooid tot een twee-song-single.

Het eerste is een beetje duistere ‘metal-zonder-de-metal’, over de manier waarop beelden van vrouwen worden gebruikt in digitale wereld. Het tweede is meer een electronisch rockdeuntje over een gefaalde postmoderne messias. Op een bepaald moment wilde ik beide nummers includeren in mijn cyberluddism album, maar ze pasten niet…

Beide songs zijn te beluisteren en te downloaden hier op  mijn bandcamp.

byte of my byte, pixel of my pixel

softly spoken to my eyes
images of naked flesh they tell intimate lies
how could I want her if she’s not mine
how could I want her If she doesn’t even exist
how could I want her

and this game will always go on
in this world Venus is just a slave of Mammon
how do I fight against those evil gods
oh lust in the eye only also is adultery yes it is

softly spoken these intimate lies
could I just not turn away my eyes
why should I look at her if she’s not mine
why should I look at her if she doesn’t even exist
why should I look

and this game will always go on
in this world Venus is just a slave of Mammon
how do I fight against those evil gods
oh lust in the eye only also is adultery it is
oh beautiful re-creation oh sweet deception
byte of my byte and pixel of my pixel

The chosen one

Am I the chosen one
who’s gonna save the world
am I the chosen one
from the ancient prophecy
they all told me that I was the one
they all believe will deliver
they all see something that I’m not
And I’m here face to face with evil

I’m just a pointless stupid postmodern guy
on opium for the people I’ve always been so high
distraction much more pointless than the most deformed religion
I’ve wasted my whole life and now I’m ready for nothing
the great nothing

I’m not chosen one
that was gonna save the world
I was not the chosen one
from their stupid prophecy
they still think  that I was the one to save them from evil
they still believe that I will deliver the way their fairy tales told them
but here I’m being  torn into pieces
it wasn’t me they needed to fight this evil

I was just a pointless stupid postmodern idiot
I didn’t learn a thing, I cannot use their stupid magical sword
and now the world must end, and evil will take over forever
I’ve wasted the world  I wasn’t ready for nothing

should I’ve been the chosen one
that could’ve saved the world

enjoy

Bram

NT Wright is a sound theologian (nieuw liedje)

Ik ben me ervan bewust dat er een soort van blogstilte heerst hier. Ik ben zelf niet heel zeker waarom…

Maar om de gaatjes te vullen totdat er hier iets nieuws verschijnt nog even wat muzie. Ik ben aan het werken aan een aantal nieuwe nummers, die een stukoutube heb gepost.  electronischer zijn dan ik gewoon ben (en die dus niet zo goed live te spelen zijn) voor een album dat ‘cyberluddism’ gaat heten. Een van deze nummers is een industrieel triphopdeuntje met de vreemde titel ‘N T Wright is a sound theologian’ dat ik net op youtube heb gepost.

iemand die het leuk vindt?

shalom

Bram

Het Q&A Bram Cools interview

stond origineel hier op vi.be

Q: Hoelang maak je al muziek?

A: Ik ben zo rond mijn 15^e , midden jaren ’90, begonnen met gitaar spelen denk ik, en ik heb altijd mijn eigen dingen verzonnen en opgenomen. Eerst op cassetjes, waar ik begin jaren 2000 in mijn begin twintiger jaren compilaties van begon te maken. Dat was soms heel bizarre en rommelige muziek. Er zit wel wat bij dat ik nu niet kan luisteren eigenlijk. Al vind ik vooral een aantal instrumentaaltjes die ik zelf laag voor laag heb ingespeeld in die jaren  nog steeds verbazend. ‘draackendooder dansch’ en [MDinterlude] op ‘I am the Belgium Christian lo-fi scene’ zijn daar voorbeelden van, en ‘my old name’ stamt ook uit die tijd.

Q: Je hebt nu een CD gemaakt. Die titel alleen vraagt al om meer uitleg, zeg eens wat het is?

A: Eigenlijk is het meer een soort best-of van wat ik allemaal heb opgenomen doorheen de jaren, en zowiezo is het maar een thuis-gebrande CD-R. Dus al te veel spectaculairs moet je er niet van verwachten van dat ‘een CD maken’. Om de titel te verklaren: ik ben belg, lo-fi is de klank en het genre van de meeste van mijn muziek, dat is iets waar ik niet aan kan ontsnappen en wat ik ook niet ga proberen. Christen ben ik ook, en dat is soms te horen is sommige nummers, dus noem ik het soms voor de grap ‘christian lo-fi’. Niet dat het mijn bedoeling zou kunnen zijn om ‘christelijke muziek’ te maken die alleen voor een gelovig publiek is. Mijn muziek is voor de zeldzame mensen die het graag horen en er iets aan hebben, en ik heb liever een publiek zonder oogkleppen…

Q: Soms heb je nogal bombastische arrangementen die bijna volledig zelf ingespeeld zijn.  Is het moeilijk om je muziek live te spelen?

A: Dat hangt van het nummer af… Ik heb nummers die ik al jaren live speel die ik nog nooit opgenomen heb gekregen op een bevredigende manier, en aan de andere kant heb ik nummers die gewoon niet live te spelen zijn omdat ze zonder arrangement niet klinken en ik teveel instrumenten opgenomen heb en altijd te weinig muzikanten heb. Momenteel is het live nogal stripped-down in duo of trio-bezetting. Vroeger had ik een leuke band ‘the Contemporary Christian Muzak collective’, maar mijn muzikanten hebben een gezin, of andere muzikale interesses, of zijn verhuids naar scandiavia… (zucht) Ik hoop toch dat we ooit nog eens samen kunnen spelen…

Q: Wat zijn je grote invloeden qua muziek denk je zelf?

A:  Dat is heel divers. Uit mijn tienerjaren vooral Bob Dylan, U2 en the cranberries. Later ben ik ook meer naar heel verschillende genres gaan luisteren. Ik ben een grote fan van bijvoorbeeld think of one in hun naft-periode, the innocence mission, de oude dEUS en moondog Jr, Larry Norman, 16 horsepower, en de psalters. Dat is een nomadische bende Christen-anarchisten die nogal heavy experimentele wereldmuziek maakt. (zie www.psalters.org nvdr) Hun optreden in de scheldapen moet zo ongeveer het meest inderukwekkende dat ik ooit gezien heb qua live-muziek.

Q: Wat wil je bereiken met je muziek?

A: Geen idee. Ik speel muziek voor mezelf, en voor wie er maar naar wil luisteren… Ik weet dat mijn muziek niet commercial kan aanslaan, en dat het soms nogal bizar is, en ik weet ook dat mijn stem soms een vreemde esthetische ervaring oplevert… Maar er zijn blijkbaar altijd mensen die het wel graag horen dus ik blijf doorgaan.

Q: Waar ben je nu me bezig? Staan er nog andere nieuwe muziek en/of optredens aan te komen?

A: Ik werk aan nieuwe nummers die ik aan het opnemen ben. Ik werk al lang aan een EP die ondertussen full-CD gaat worden, maar ik heb geen idee wanneer die af gaat zijn. Het gaat weer lo-fi zijn, maar met misschien wel wat nieuwe geluiden die ik nog niet ge-exploreerd zijn. En wat live spelen betreft, ik weet dat ik dat zou moeten doen, maar ik ben een vreselijk lousy organisator, dus veel optredens heb ik niet gepland. En repeteren zonder optreden dat gepland is daar heb ik meestal geen discipline voor… Maar aan die dingen wordt gewerkt…

Q: Laatste vraag. Je mag met eender wie meewerken om een plaat op te nemen, wie kies je?

A: Ik zou een aantal van mijn vrienden vragen met wie ik al heb meegespeeld. En misschien de leden van de psalters voor een aantal nummers. En misschien sufjan stevens op banjo… Hangt af van de muziek die ik wil opnemen. En als producer zou ik Daniel Smith kiezen (zanger van Danielson nvdr), die ook ‘seven swans’ van sufjan stevens, ‘ten stones’ van wovenhand en de laatste van mewithout you heeft geproduced. Allemaal platen die tot mijn favorieten behoren… Maar ja… dat zal wel fantasie blijven he…

Q: bedankt voor het interview. Nog veel succes met je muziek en andere bezigheden.

Bram Cools – I am the Belgian Christian lo-fi scene!

Voor diegenen die er interesse in hebben is er een nieuwe compilatie (op CD-R) met een overzichtje van de muziek die ik de afgelopen jaren heb zitten maken. De CD is bij mij te krijgen (voor een vrije bijdrage) en ook te beluisteren en downloaden op last.fm.

Voor de mensen die mijn muziek niet kennen, ik ga ze niet te uitgebreid proberen te beschrijven, dat loopt zowiezo mis.  Zit ergens in de richting van indie en lo-fi, met doorgaans een redelijk hoog folkgehalte,  soms ietwat psychedelish of zelfs buitengewoon experimenteel… Alleen voor de liefhebbers.

De titel verwijst naar het feit dat mijn muziek bestaat uit lo-fi thuisopnames, en dat de invloed van iets als mijn geloof niet uit te sluiten is in mijn muziek. Maar verwacht zeker geen christian rock a la Hillsong of Stryper….

tracklist

1. Repetitivus primitivus
2. Father I’m tired
3. Qualities
4. [MDinterlude]
5. I’m not flirting
6. unfair competition
7. you (short version)
8. key
9. coca cola
10. cumulonimbus ex machina pt I
11. don’t kiss me
12. feelings say nothing
13. planet
14. doos vol cornflakes
15. Kyrië
16. draackendooder dansch
17. dood aan de graankorrel
18. my old name (original tape mix)
19. cumulonimbus ex machina ptv II
20. agnus dei (industrio)

shalom

Bram

 

mijn eerste band, nu op youtube…

Lang geleden zocht ik een band bij mekaar om een aantal van mijn liedjes te spelen. Beter dan dat hebben ze nooit geklonken. We noemden onszelf het Contemporary Christian Muzak collective, en de muziek de we speelden was dan ook Christelijk geinspireerd en heel simpele easy-listening. Of misschien juist niet… Oordeel zelf maar…  Dit is een opname van het eerste optreden, startforum festival 2005 (Kwaliteit niet perfect, bedankt Karel voor de opname)

Bram Cools: gitaar, zang

Bram Beels: didgeridoo, zang

Dirk Banken: percussie, zang, melodica, gitaar

Micha Milants: drums, zang, mondharmonica

Nicky Lauwerijssen: kayboards, zang

Spijtig dat dat laatste nummer niet volledig is, het was echt fantastisch psychedelisch…

Ik mis die tijden. en ik voel het kriebelen om nog eens op te treden als ik dit zie…

shalom

Bram

Bram Cools – unfair competition

Een nummertje uit de oude doos, uit de archieven van ‘the irresistible 21st century virgin boy” , een artiestennaam die ik niet meer gebruik sinds ik getrouwd ben… Qua stijl is het rammelig opgenomen lo-fi folk of zoiets, ik hoop dat mensen het kunnen aanhoren…

Ondanks alles nog steeds één van de nummers die ik blijf spelen, en zal blijven spelen zolang het nodig is (ik ben bang dat dat nog lang gaat zijn…) Opgedragen aan Marilyn Monroe, maar vooral ook alle vrouwen die eronder lijden, en aan alle mannen die onbewust misvormd zijn door de beelden die deze wereld op ons afstuurt…

de mp3 staat hier: Bram Cools – unfair competition

unfair competition (Bram cools)

it’s not exactly natural
the way she looks
but they’ve learned us

to find it more attractlve
than real girls are
the way God made them

and o-o-o
all the boys are fooled
A picture in their head
of the perfect girl
that don’t exist

and o-o-o
all the girls are frustrated
thcy can’t compete
witn the monster we’ve created

paint your face and shave your legs
fill your breasts
with artificial volume
then you’ll be pretty
and the boys will like you

and o-o-o…

never forget
how marilyn died
she said nobody loves me
they only love my body
she killed herself, killed hersel!

shalom

Bram

ps: voor een hele best-of van Bram Cools zie hier op last.fm

psps: voor de mensen die het geen mooie muziek vinden, dat kan ik zeker begrijpen… Maar ik hoop dat de text ook voor hen spreekt…

mijn lelijke muziek(site) en goedgelovig.nl

(edit: de site is ondertussen van design veranderd. De extreme look is een beetje afgezwakt naar een minimalistische ‘courrier’-look… zonder veel kleuren of schreeuwerige toestanden, maar waarschijnlijk niet speciaal mooi, het blijft lo-fi he…)

Voor de grap had ik mijn muzieksite genomineerd bij de mockfish-award van .goedgelovig.nl, de verkiezing van de lelijkste christelijke website van belgië en nederland. Dat ik niet in de prijzen ben gevallen verbaast me niet, ik ben een beetje outsider in het christelijk wereldje en mijn wereldvreemdheid is van een heel andere soort dan die van de ‘gristelijke’ toestanden…

Maar nu heeft hun recencent Danny Butler alle sites die het niet gehaald hebben ook eens onder de loep genomen hier, en dat zegt hij over mijn site:
“Bram Cools’ Music Homepage. Een beperkte site met voornamelijk muziekdownloads. De muziek is een mengeling van aanbidding, folk en lo-fi en wijkt duidelijk af van de commerciële en wereldvreemde muziek die in veel kerken wordt vereerd als heilig. Op zich geen slecht idee, toch? Jammer dat de zang, arrangementen en tevens de instrumentbeheersing niet uit de verf komen. Het grote voorbeeld van Bram, Psalters, klinkt ook aardig chaotisch, maar wellicht wat meer bedreven. Misschien zijn er wat lessen te halen uit Talk Talk’s post-rock periode? Naast de muziek, wat links en een te lange beschrijving van de muziek heeft deze site alleen een hoop lelijkheid te bieden. Als je muziek wilt aanprijzen helpt een slimme en inspirerende verpakking daarbij.”
Ik kan daar best in komen in die kritiek:  Okay, de site is best lelijk, en heel snel en weinig doordacht ineengedraaid nadat ik voor rpmchallenge.com op een maand een ‘plaat’ had opgenomen, die nooit echt afgeraakt was op die tijd (spijtig genoeg hoor je dat al heel sterk in de eerste 2 nummers) Nu alles wat ik doe zal vrees ik geplaagd worden door anticommerciele-DIY-lofi filosofiëen. Courrier-fonts en simpele notepad-layout spreken mij wel aan en passen bij wat ik doe…

Dat het woordje wereldvreemd gebruitk wordt  niet als beschrijving voor wat ik doe maar voor de muziek die tegenwoordig in kerken gebruitk wordt zal ik ook als compliment kunnen opnemen veronderstel ik.

De muziektip van Danny Butler moet ik eens opzoeken, want de postrockperiode van talk talk ken ik totaal niet, voor mij is postrock meer silver mt zion, tortoise en godspeed you black emperor… Ik denk dat dat ook een generatieverschil is…Maar ik zal er zeker eens naar luisteren…

Op mijn facebookbandpagina heb ik als invloeden de volgende gegeven: psalters, Bob Dylan, spinvis, sufjan stevens, anathallo, wovenhand, miles davis, john michael talbot, cranberries, soul-junk, halfhanded cloud, danielson, daniel johnston, U2, rosie thomas en the innocence mission.

Voor de mensen die mijn muziek niet kennen: ik ben ooit begonnen met rammelige liedjes en heel experimentele geluiden op casette op te nemen, en van daaruit verder gegaan… Mijn roots zullen altijd in de lo-fi blijven liggen, ergens tussen avant-garde aan de ene kant en folk in de ruimste zin van het woordaan de andere kant, met accidenteel eender welke stijl ertussen waar ik zin in heb. Het zijn thuisopnames die rammelen soms (wat betekent lo-fi denk je?) en het is niet mijn ambitie om muziek te spelen die iedereen graag hoort, maar om voor de mensen die het wel graag horen zo goed mogelijk te doen. Al slaag ik daar mss ook niet altijd in.  Christelijke lo-fi is  obscuur en zal het altijd blijven veronderstel ik. Ik weet ook niet waarom Christelijke muziek  zo dikwijls neigt naar glad,  vlak, grootst-gemene-deler en inpiratieloosheid,  ik zou eigenlijk juist denken dat met onze God als Schepper dat we toch iets creatiever kunnen zijn…

Of ik ‘christelijke’ muziek speel dat weet ik niet. Ik ben christen en dat hoor je in mijn muziek, zeker omdat ik wel nummers schrijf die psalmen of aanbidding zijn, of soms bijbeltexten herwerk… Maar ik heb ook protestsongs, abstracte gedichten, songs over relaties of andere onderwerpen, en instrumentale muziek… Ik denk dat ik zowiezo moeilijk ga verstoppen dat ik christen ben, en ondanks dat heb ik meer fans die geen christen zijn dan in het christelijk wereldje… Ach Danielson, wovenhand en soul-junk hebben hetzelfde probleem…

en ik oja, ik beloof hierbij dat ik een andere site zal maken als mijn nieuwe projectje af is (werktitel: safe happy christian music for the conservative middleclass)

en nu klaarmaken om vanavond op te treden in Kortrijk…

shalom

Bram

nieuwe engelstalige muziekblog

ik heb nu ook een engelstalige muziekblog: http://bramboniusmusic.wordpress.com/… Tot nu to staan er links op naar vrij downloadbare muziek van de psalters, denison witmer, soul-junk en bram cools…

enjoy

Brambonius

nog wat Bram Cools muziekjes uit de oude doos…

geachte luisteraars…

Voor de 3 mensen op deze planeet die erin geinteresseerd zijn… Na wat doorzoeken van oude opnames zijn er twee ‘nieuwe’ oude nummers die min of meer aanhoorbaar zijn om met de wereld te delen, en die dus nu online staan op noxa  (ik moet toch iets met die site doen af en toe…) namelijk het meer abstracte redelijk electronische instrumentaaltje cumulonimbus ex machine (let op de regensamples) en het lekker rammelende last lofi lovesong, wat het laatste nummer was dat ik opnam met heel rare casette en Minidisk-constructies voor ik computers en meer sporen leerde gebruiken.

De beide nummers staan ook op facebook, samen met ‘blackness’, een liedje dat van de [BRAM_COOLS_2.0] demo komt.  

Er zit waarschijnlijk wel een nieuwe verzameling oude Bram Cools muziek (grotendeels uit de obscure cassetjes-periode) aan te komen, die ik dan wel ergens online zal zetten, maar dat laat ik dan wel weten… Toen was ik soms nog veel experimenteler dan nu…

shalom

Bram